Voordat Rahied Asruf bij Quooker kwam werken, was hij lang zoekend. ‘Ik ben aan verschillende opleidingen begonnen, heb in allerlei branches en sectoren gewerkt. Maar nergens kon ik echt mijn draai vinden.’ Via een uitzendbureau belandde hij in 2019 bij Quooker op gesprek. ‘Heel gek, maar meteen tijdens dat eerste sollicitatiegesprek voelde ik iets. Tijdens de eerste werkdag werd dat bevestigd, een gevoel van waardering en betrokkenheid. Alsof ik eindelijk werd gezien.’ Tijdens de introductiemiddag zag Rahied een filmpje over de historie van Quooker. ‘Toen ik het verhaal hoorde van Quooker-grondlegger Henri Peteri, die zijn baan opzegde om zich helemaal te wijden aan zijn uitvinding, was ik zwaar onder de indruk. Ik dacht: deze man heeft echt stappen gemaakt in zijn leven. Het inspireerde me enorm. Henri Peteri is er helaas niet meer, maar voor zijn uitvinding wil ik me honderd procent inzetten.’

Taart voor thuis

Als technisch assemblagemedewerker hield Rahied zich bezig met het bouwen, testen, schoonmaken en inpakken van Quooker-producten. Het werk beviel hem, net als het team waarin hij terecht was gekomen. Nog leuker vond hij het dat hij steeds vaker bij beslissingen werd betrokken. ‘Kennelijk waardeerden mijn leidinggevenden mijn input, ze zagen iets in mij. De dag in 2021 waarop ik een vast contract kreeg, zal ik niet snel vergeten. Ze vertelden me dat ik ook promotie maakte: ik werd senior. Met een lach van oor tot oor ging ik terug de werkvloer op. Uit werk ben ik gelijk langs de winkel gegaan, om taart te kopen voor mijn gezin.’

Verrijking

In zijn nieuwe functie als senior technisch assemblagemedewerker deed Rahied het zo goed, dat hij niet veel later nóg een stap in zijn carrière maakte: sinds 2022 is hij coördinator, van de Front-productielijn en de Nordic-productielijn. ‘Nu ben ik degene die het team aanstuurt en motiveert. Ik ben heel trots op wat ik doe en dat het me gelukt is om hier te komen. Vooral ben ik dankbaar voor de kansen die ik bij Quooker heb gekregen om mijn ambities waar te maken. Werk voelt niet meer als iets dat moet, en kopzorgen geeft, maar als iets dat voldoening geeft en mijn leven verrijkt.’